Posrane to życie nie ?

Właściwie można debaować , jedni uważaja  że szczęście w życiu może im zapewnic jednynie rozwój duchowy i medytacja, religia itd, inni ze szczęście w zyciu daja pieniądze, rozwój intelektualny i pięcie sie po szczeblach zawodowych. Natomiast ludzie któży odrzucili przez niewiedze lub brak wiary swą duchowość czy ambicje zawodowe uciakają w uzależnienia które także najają im życiu sens. Bo czym jest sens życia jak nie powodem dla którego mimo wielu możliwości nie kładniemy sie na tory, nie skaczemy z dachów a poprostu żyjemy. Uzależnienia które dla wiekszości społeczeństwa są jedynie kojażone z narkomanią czy dymem tytoniowym  jest szeroko pojetym terminem. Uzaleznieni możemy byc od wszystkiego. Uwierzcie mi że od wszystkiego! Każdy człowiek uzależniony jest od jedzenia, nie pożywienia lecz jedzienia, pożywienie to to co potrzebuje nasz organizm by przetrwać, jedzenia zaś to nasze widzimisie jak czekolada, tosty, pizza itp. Nie tylko fast food-y czy słodycze ale wymyśle potrawy które nie mają nas nasycic ale rozkochać nasze kubki smakowe. Uzależnieni jesteśmy od akceptacji i miłości którą możemy otrzymać od innych. Ile osób traci sens życia tracąc swoją miłość? Jak uważa Torquato Tasso -Bezpowrotnie stracona jest każda chwila, której nie wypełnia miłość. Są też te "oczywiste" uzależnienia jak wszelkiego rodzaju "upiększacze świata" czy "zapominacze" czyli narkotyki i alkochol. Oczywiście nie krytykując i nie zachęcając mają one swoją moc. A więc teraz na pweno zastanawiacie się jakim type osoby jesteście...

Uduchowioną?

Intelektualistą?

Uzależnioną?

Czy to kim jesteście do czego dążycie czy do czego doszliście dało szczęście bo właśnie o szczęście mi chodzi. Co daje szczęście czy jest ono jedynie "mitem" czy to coś co mozna kupic, osiągnąc, dostac ? Nasuneła wam sie myśl niczym z książki Jedz, módl sie i kochaj ? Osiąnięcie równowagi! Czy to jest sekrete szczęścia...

Jak uważa Woody Allen Co z tego, że mamy XXI wiek i coraz lepsze technicznie cywilizacje, kiedy nie potrafimy dotrzeć do drugiego człowieka, a rozwój emocjonalny i duchowy większości ludzi pozostaje w epoce kamienia łupanego.  I jest w tym prawda czyż nie ? Macie teraz ochotę sie pomodlić, iść do spowiedzi czy pomedytować?

.Niezależnie od moich rozmyśleń uważam że życie jest do dupy :)