Rocky

Rocky Balboa...

Ogladam ten film chyba 100 raz, zawsze wywoluje u mnie takie same emocje. Najczesciej wzruszenie, nawet łzy.

Chciałbym mieć takie zaciecie jak ten człowiek, taka siłe walki, być tak odważnym, by stawiac czoła najwiekszym przeciwnościom.

"Nieważne, jak mocno uderzasz, ale jak dużo jesteś w stanie znieść i nadal iść do przodu.

Tak powstaje zwycięzca, Jeśli wiesz na co cie stać, rób to na co cię stać.

Ale musisz być gotowy na ciosy.

I jeśli nie jesteś tym, kim chcesz być, nie szukaj winy w innych. Tak robią tchórze."

                                                                                                                                 Rocky Balboa

Chciałbym tak kochac i być kochanym, dawać tak wiele i tak wiele dostawać od tej ukochanej osoby, chciałbym zeby ktoś tak mocno stał za mną murem, był przy mnie gdy zwyciężam, ale tez wtedy gdy spadam na dno, kiedy mam chwile słabości. 

Tak nie wiele trzeba do szczęścia... Więc dlaczego to nie może spotkać mnie? Mam dość wylewania łez. Jest ich ostatnio za dużo. 

Każde miejsce przypomina mi Ciebie, w każdym miejscu nie moge powstrzymac łez. 

Jest ciężko...

Pisze w tym momencie ten tekst, z drżącymi rekoma i zalanymi policzkami... Jestem wykonczony... Wyniszczony...

Pustka, która panuje w tych czterech scianach przytłacza mnie niesamowicie. Czuje się jakby sciany mialy rece i próbowaly mnie udusic. 

Tego juz za wiele...

Czuje jakbym mial na sercu ogromny głaz, przez który moje serce ledwo bije. 

Okropny ciężar...

Chciałbym, zebys teraz tu była przy mnie, w tym momencie kiedy siedze sam, na dnie, kiedy mam chwile słabości i jedyną osobą jaką teraz potrzebuje jesteś Ty. 

Przez tą chwile słabości mnie zostawiłaś...

Byłem dzis w sklepie, po zakupy. Lezał na półce pluszak, jeden jedyny, ostatni, samotny. Nie moglem go tak zostawic, wiec zabralem go ze sobą.

Przynajmniej jakies towarzystwo..

"Skoro nie można się cofnąć, trzeba znaleźć najlepszy sposób, by pójść do przodu"

                                                                                                                         Paulo Coelho