Tyle razem przeżyli i mimo wszystko dalej siebie nawzajem dźwigają..

Moja mama jest niesamowita, jest jak taki anioł, który daje mi nadzieję,

tyle razem przeszłyśmy i ona zawsze przy mnie była, jak nie ciałem, to myślami.

gdy byłam mała, mama mi zawsze śpiewała i grała na fortepianie, w moim secu zawsze gra i gra..

a tata, kocham go mimo wszystko, jest równie niesamowitym człowiekiem, w którym jest

mnóstwo pasji. to dzięki niemu widzę tyle kolorów, tych ciemnych i tych jasnych..

swoimi czynami, pokazuje mi, jak bardzo można upaść, będąc na szczycie i to nie z własnej winy.

każdy dzień jest fotografowany przez moje oczy z innej perspektywy i zaczynam rozumieć,

że wszystko ma sens. kiedyś na pewno będzie pięknie, tak na stałe.. bez codziennych zmian..