Kubuś

Siemka. Dziwne no ale podoba mi się to zdjęcie jakoś wyjątkowo w sumie to poprzednie też. Byłam dziś u lekarza po raz już nie wiem który. Dostałam następne skierowania tym razem już do specjalistów bo jest źle i to na prawdę. Popłakałam się w tym gabinecie tam. Ale co tam jakoś sobie dam radę z tym wszystkim. Współczuję moim rodzicom że muszą patrzeć na to wszystko teraz kiedy ja mam 16 lat i w każdej chwili cienka linia życia może zostać przerwana przez tę chorobę. To znaczy ojciec nie przejmuję się tym aż tak bo on zawsze miał wyjebane ale teraz coś tam niby go to interesuję. Natomiast mama bardzo się martwi przyjeżdża co chwilę. Ciocia z wujkiem też teraz bardziej zwracają na mnie uwagę. Nie czuję jakiejś potrzeby żeby poświęcali mi tę uwagę no ale trudno. Pilnują tego co jem i żebym w ogóle jadła choć i tak różnie z tym bywa no ale starają się. Ja nie chcę żeby cierpieli przez to że ja jestem chora bo to niczyja wina. Stało się to się stało i trudno. Tak już musi być. Świat jest brutalny i traktuje ludzi w taki a nie inny sposób. Dobrze że jakieś mam jeszcze siły by walczyć z tym wszystkim bo gdyby nie to już dawno było by po mnie. Ale dobra już nie będę tu o tym pisać bo to nie ma sensu. Tak że kończę już. Kocham Was Misiaki <3