Zanim...

Zanim poznałem smak miłości żyłem spokojnie nie wiedząc o jej istnieniu.

Zanim poznałem Ją  nie miałem nerwów stresu cholernego (choć nieuzasadnionego) poczucia winy.

Zanim Ją pokochałem miałem w miarę normalne życie.

Zanim no właśnie Zanim.

Wszystko okazało się fikcją, wszystko oprócz tego co we mnie. To niestety było jak najbardziej prawdziwe i szczere. Szkoda, że tylko z mojej strony. Teraz brak sił, jeszcze więcej problemów, z każdym dniem co raz więkrza pustka wewnątrz mnie. Czuję co raz bardziej jakbym się wypalił, żył tylko z dnia na dzień nie wiedząc po co.Brak sensu, brak wiary, nadziei, samotność i brak szans że się to kiedyś zmieni więc 

Zanim Koniec stanie się początkiem

Zanim wszystko zgaśnie

Zanim umilknie głos a echo będzie tylko nieść głuchy dźwięk wspomnień 

Zanim wszystko się skończy 

Powiem tylko  cytując Jopel'a:

,,Los wciąż drwi ze mnie okrutnie z życia zrobił mi kabaret"

A potem dodam:

,,Zanim umrę kurwa mać nie chcę nic od tego świata 

Który śmieje mi się w twarz i chuja na mnie wykłada"

I podsumuję:

Kiedyś wszystko co we mnie jest pęknie, kiedyś nie wytrzymam, kiedyś całkiem braknie już sił a mój telefon przestanie odpowiadać. Wtedy pozostanie tylko moja muzyka i wspomnienia w tych którzy nigdy nie zapomną.