Kim jestem? Sobą. Szczątkiem związków organicznych
Który czuje, myśli, przeżywa, szatą optymizmu wciąż się okrywa.

Czuję, że to nie tak, że nie wszystko się układa
Mrok i cień za plecami się skrada
Chcą zabić, ciąć, żądza mordu w ich oczach
Zgaszona optymizmem spacerującym po zboczach(umysłu)

Myślę, co się stanie, gdy zrobię tak, a nie inaczej
Pozostanie po mnie dobro? Czy złem pokąsa raczej?
Kolejny raz optymizm ratuje od zniszczenia
Błogi spokój, wariacja, moment śmiechu uwielbienia.

Przeżywam każdą chwilę, bo są o wspomnienia drogie
Dają szczęście i smutek, wszystko co spotkasz za rogiem
Przeżywam życie najlepiej jak umiem
Na starość błędy młodu z uśmiechem zrozumiem

Pierwszy raz napiszę dodatkowo coś "od siebie". :)
To był najpiękniejszy dzień w moim życiu, mimo kilku wpadek (przepraszam za kluczyk!). Jednocześnie pozdrawiam ludzi, którzy wytrzymują napady takiej głupoty, jakiej wczoraj uświadczyłem. Because we wszyscy jesteśmy one big rodzina! A today dalszy ciąg wykładu, którego topic is "malinowy juice between hers nogi" :D
Oby taki nastrój panował zawsze!

Kocham wczoraj. Za wczoraj.

PS: Chcesz? Pokroję Ci szynkę na mniejsze plasterki :))