Trevor - cd. rozdziału 1.

 Trevor biegnie do szkoły z parkingu, wiedząc że jest już po dzwonku. Otwiera główne drzwi z nadzieją, że na spóźnionych uczniów nie czeka żaden dyżurny. Niestety nadzieja szybko znika, a przed Trevorem pojawia się Clementine. Jeśli wpisze się na listę to w piątek będzie musiał przesiedzieć w kozie tyle minut ile w ciągu całego tygodnia spóźnił się do szkoły.

      -Tu masz długopis, a na parapecie leży lista. Tylko się pospiesz, bo chcę pomalować paznokcie- oznajmia Clementine, wsuwając do ręki Trevora nieco obgryziony długopis.

      -Daj spokój Clem- zaczyna Trevor.- Jeśli teraz mnie przepuścisz bez wpisu to załatwię ci wejściówkę na sobotnią imprezę.

      -Tę u Petera?- chce wiedzieć Clementine.

      Trevor potwierdza skinieniem głowy. Clementine patrzy chwilę na niego i po krótkim zastanawianiu uśmiecha się i kiwa głową.

      -Zgoda- mówi i siada na ławce, wyjmując lakier do paznokci ze swojej małej torebki, w której na pewno nie ma żadnych książek.

      Trevor jest zadowolony ze swojego pomysł, już nie pierwszy raz mu się udaje. Zawsze znajduje jakiś sposób, żeby wyjść z opałów.

      Trevor nie kieruje się do sali od biologii tak jak powinien. Idzie do damskiej łazienki. Tam czeka na niego Amber. Dziewczyna ma długie czarne włosy i jest ubrana w czerwoną letnią sukienkę.

      -Spóźniłeś się- mówi, mierząc wzrokiem Trevora po czym owija swoje ręce wokół jego szyi i wolno zaczyna całować w usta. Trevor odwzajemnia pocałunek, ale po chwili go przerywa i rozgląda się po pomieszczeniu.

      -Możemy następnym razem wybrać mniej różowe miejsce?- pyta, a Amber chichocze.

      -Wpisali cię na listę?- dopytuje.

      Trevor kiwa przecząco głową.

      -Obiecałem Clementine, że wkręcę ją na imprezę Petera- mówi, uśmiechając się znowu ze swojego pomysłu.

      -Całkiem nieźle- mówi z uznaniem Amber.- W końcu Clementine buja się w Peterze.

      -Wiem. Wiedziałem, że nie odmówi- uśmiech wciąż nie znika z jego twarzy.

      -Idziemy na drugą lekcję?- pyta Amber.

      -Tak.

      -Więc co będziemy robić do tego czasu?- znów pyta, a jej kocie oczy zwężają się.

      -Chodź tu- mówi Trevor i otula ją swoim pocałunkiem.