I am the one, who can see myself 

Ahoj! skorzystałam z okazji aby napisać coś tutaj póki jeszcze jestem w tym znienawidzonym przeze mnie kraju - Polsce. Nie piszę tego dla kogoś, ale tylko i wyłącznie dla samej siebie, bo czasem mam takie dni, że chcę sobie powspominać co i kiedy napisałam, heh, śmieszne, ale właśnie tak jest. Mam taką małą nadzieję, żeby już nigdy nie przestąpić granic Polski. Gdyby nie to, że pozostanie tu część mojej rodziny, którą czasem będę musiała odwiedzać to nigdy bym już tu nie wracała! Ja kompletnie nie rozumiem tego kraju, tych ludzi, którzy w oczach mają nienawiść albo zazdrość.To chore! kiedy nie zna się kogoś a już ma się ochotę go zabić za to, że ma fajne ciuchy, czy też inną fryzurę. Ludzie w Polsce mają tyle w sobie nienawiści, że gdyby ją wypuścili z siebie byłaby jak wielka bomba, która rozwaliłaby świat! Polska kojarzy mi się ze złymi nawykami, nie dziwie już się, że wiele krajów nie cierpi Polaków za to jak się zachowują, nie tylko jak wypiją, ale ogólnie. W mojej K. jest zupełnie inna kultura, klimat, ludzie - ogólnie wszystko jest fantastyczne! Nie jestem jeszcze do końca pewna czy wrócę tu po wakacjach i być może to jest moja ostatnia notka napisana w tym kraju . . . Jeśli nie wyjadę teraz to na pewno po skończeniu szkoły, albo za rok po ukończeniu 18 roku życia. Jedno jest pewne, nie pozostanę tu bo jak już to powiedziałam jak byłam mała ' nie czuję się Polką!'