Ejj..  

Ostatnio mam coraz bardziej dość tego wszystkiego. Tak, tak - jestem zawsze najgorsza, zawsze wszystko moja wina. Znaleźli sobie wszyscy kozła ofiarnego. Po co ja dalej się z tym męcze ? Ciągłe pretensje, awantury - po co ? Nie lepiej żyć w zgodzie, na lajcie ? Wszyscy jakieś problemy robią, komplikują sobie życie jak tylko mogą. Staram się być na to odporna. Mam już dość płakania po nocach w poduszkę, bo to i tak nie ma sensu. Jakieś użalanie się nad sobą. Wkońcu przestanę to wszystko tolerować i zakończę jakiś rozdział w życiu. Będę żyć dalej jak gdyby nigdy nic... Łatwo powiedzieć... Czemu życie nie jest tak piękne jak w filmach i bajkach ?  Nie ogarniam siebie - jest mi źle, wcale nie jestem szczęśliwa ( szczęście przychodzi w niektórych momentach, średnio raz na tydzień .), ale dalej w tym trwam mimo, że cierpię.