prozac

17:10

W końcu zapaliłam w pokoju swiatlo

W końcu otworzylam oczy

ale jednak

wolałabym je zamknąć

nie wiem co się dzieje

potrzebuję prozacu

nie wiem jak to się pisze

ale potrzebuję

w końcu odplątałam włosy

to by było chyba na tyle z osiągnięć tego miesiąca

tak bardzo chciałabym gdzieś pojechać, byle gdzie, nawet w miejsce które znam, nawet dookoła domu mogłabym pojeździć, mam tak cholerną ochotę pojedźić bez celu, posiedzieć w samochodzie, właczyć muzykę, ewentualnie z kimś pogadać, tak bardzo.

nie chcę siedzieć tutaj

w moich czterech ścianach

nawet stopem

pojeździłabym sobie

tak o

bez celu

najlepiej

czasami przychodzi taki dzień

że wszystko się zmienia

ludzie nie mają sobie nic do powiedzenia

nie szukają siebie

przestają mysleć

a w życiu zaczynają posiadać nowe priorytety 

niektórzy ludzie zaczynają nowe życie

wracając do starego

bez sensu

ale tak

szukają w tym szczęscia

żyją nadzieją, ze może jednak to ich uszczęśliwi

mimo ze patrzą na to z ogromnego dystansu

staraja się to stłumić

i wmowić sobie

że to jest właśnie to czego im potrzeba

ale nie

tak nie jest

nadal są tego świadomi

i biją się z myślami

uciekają od świata

bo nie mają siły z nim walczyć

podczas najgorszej walki

walki z samym sobą

nie potrafią zrozumieć, że nadzieja szczęscia im nie da

nie potrafią zrozumieć, że po prostu nie da się

nie da się być szczęśliwym

w tych warunkach

nie rozumieją, że czekanie nic nie zmieni

czemu ludzie ciagle czekają?

czasami już tak długo czekają, że z czasem zapominaja na co konkretnie

ale dalej to robią

z myślą, że w końcu czegoś się doczekają

chyba jedynie rozczarowania

i czasami trzeba sobie postawić dylemat.

ryzykować i czekać?  czy też zapomnieć

większość populacji należy do frajerów i idiotów

którzy wybierają to pierwsze

mimo że inni frajerzy bardziej doświadczeni wiedzą, ze to nie jest dobe rozwiązanie

i głoszą to wszytkim

stado frajerów i tak robi swoje

niby liczy się doświadczenie w życiu

to mniejsze i to większe

bardziej znaczące i mniej

ale doświadczenie to tez strata czasu

tracimy na coś czas tylko po to, by przekonać sie o racjach innych

i naszym osobistym debiliźmie

bez sensu

czemu pomagamy innym a sobie nie umiemy?  czemu potrafimy innym znaleźć to poszukiwane szczęście a sobie nie umiemy?

czemu potrafimy kierować życiem innych a swoim  nie umiemy?

czemu umiemy działać za innych a za siebie nie umiemy?

na to chyba nigdy nie odpowiem

bo nie wiem

i to jest męczące

okej

dobranoc

w sumie cały dzień jest dla mnie nocą

xD 

elo