Wrocław - Aula Leopoldina

Pomyślana jako główne reprezentacyjne pomieszczenie nowo wznoszonego gmachu w latach 1728-1732. Nazwa nadana ku czci fundatora uniwersytetu, cesarza rzymskiego Leopolda I. Bardzo bogate dekoracje stiukowe wykonał bawarski artysta Franz Mangoldt, freski Johann Christoph Handke, a rzeźby drewniane Krzysztof Hollandt.

Lekko trapezowate wnętrze podzielone jest na podium i audytorium, oprócz tego nad wejściem umieszczono emporę muzyczną. W centrum podium grupa rzeźbiarska z Leopoldem I na tronie. Obok niego znajdują się personifikacje: Roztropności (starzec z lustrem), Zapobiegliwości (kobieta z ulem), poniżej cesarza odrzucone przez niego alegorie: Zwady (kobieta z włosami w nieładzie) i Głupoty (młodzieniec z oślimi uszami). Po obu stronach podium, pod kolumnami są rozmieszczone posągi jego synów i także cesarzy: Józefa I oraz Karola VI. Przed nimi stalle i loże kanclerza (południowa część) i rektora (północna część). Na stropie fresk z poświęceniem uniwersytetu Matce Boskiej.