I w końcu wkraczamy na wrocławski Rynek! A nad nim oczywiście góruje budynek Ratusza.
Jest to budowla późnogotycka. Ratusz ten to jeden z najlepiej zachowanych historycznych ratuszy w Polsce i jeden z lepszych przykładów gotyku w Europie Środkowej. Budowa ratusza trwała od połowy XIII wieku aż po wiek XVI. Dwukondygnacyjny korpus na planie wydłużonego prostokąta składa się z licznych budynków i przybudówek, z biegiem czasu połączonych.
Najstarszą częścią ratusza jest dawna izba sądowa wymurowana w wątku romańskim. W północno-zachodnim narożu powstała w kilku etapach wieża o łącznej wysokości 60 m, nakryta renesansowym hełmem. Od strony wschodniej ratusz posiada bogato zdobiony, niegdyś zapewne polichromowany szczyt ze sterczynami, a pod nim średniowieczny zegar słoneczny.
Przez długie lata zaniedbany, ratusz doczekał się większej renowacji w końcu XIX wieku prowadzonej przez Karla Lüdeckego (m.in. nowa paradna klatka schodowa), zaś w latach 30. XX wieku nową posadzkę zaprojektował Rudolf Stein.
W ostatnich dniach II wojny światowej wobec ogólnie poważnych zniszczeń w okolicy ratusz doznał stosunkowo umiarkowanych uszkodzeń, przede wszystkim sklepienie piętra przebiła bomba lotnicza (nie eksplodowała jednak). W latach 1949-1953 ratusz w pełni odbudowano pod kierownictwem Marcina Bukowskiego.