114!

Powiem tak... Ciezki orzech do zgryzienia.

Siedząc tam w tej samej pozycji 5,5 h z bólem wszystkich stawów jakie masz przez Neupogupka(lek) ciśnie się do oczu łza.

I uwierz mi że nawet myśli typu "pomagasz komuś, ratujesz mu życie" nie pomagają.

Musisz być cholernie świadomy że to nie jest takie hop siup ! 

Ja cierpiałam i pierwszy kryzys przyszedł po 2h, musiałam prosić o tabletkę przeciwbólową a łzy same kapały.

Gdy kryzys bólu stawów przeszedł, przyszło drętwienie ciała.

Miałam niestety wenfolony z zgięciach łokciowych więc o wodę prosiłam Kube "podaj biednemu wody" I tak siedzieliśmy, minimalny ruch maszyna pika ! "Proszę się nie ruszać i pracować ręką"

Oj... :(

 Wiem że jak to czytacie to myślicie "ale narzeka". Każdy przechodzi to inaczej.

Kolega obok miał inaczej. Jemu bylo niedobrze (na wymioty) 

Mówili o 12:00 będzie koniec.

A tu 12:15 i nic.. a tu znów kryzys... bo nie czujesz już tyłka i rąk

13:05 Jestem 114 pobraniem komórek macierzystych! Chucham na mój czerwony woreczek komórek macierzystych zamykam oczy i proszę los aby Biorcy się przyjęło bez komplikacji. Kamień z serca i łzy radości !

40min czekania na wyniki badań które miały nam określić czy jutro powtórka siedzenia z maszyną.

I uwierzcie mi prosiłam los by nie wracać na to siedzenie. Nie dlatego że nie chcesz komuś pomóc to nie to. Ale byłam tak słaba, zdręwiała, obolała że gdbybym usłyszała "jutro wracasz" padłabym na podłogę i płakała jak dziecko.

Myślałam że jestem o wiele słabsza, mało odporna na ból. Ale po tym dniu wiem że urosam we własnych oczach. 

40 min minęło! "Udało się"

Proszę Was o jedno. Jeżeli się zdecydujecie na wszystkich etapach że idziecie dalej to prosze nie poddajcie się! 

Było mi ciężko, plakałam z bólu, płakałam ze szczęcia. Ale nie poddałam się bo wiem że to mogłoby kosztować życie drugiej osoby. 

Musisz być świadomy swoich czynów.

I każdy przechodzi to inaczej.

Nie żałuję, cieszę się !

Teraz trzymam kciuki za drugą stronę. Powodzenia!