Żyjąc w pseudodemokratycznym kraju, w którym pojęcie większej połowy to nic nadzwyczajnego, a rację mają Ci, których jest więcej zastanawiać możemy się nad sposobem naprawienia tego co już zjebaliśmy i tego czego spieprzyć jeszcze nie zdążyliśmy. Powstaje jednak istotny problem, którego rozwiązania nie ma. Władza, która ma być powszechna, nigdy nie zostanie zaakceptowana przez wszystkich. Zawsze wyłonią się jednostki, które będą się sprzeciwiać i robić wszystko dokładnie w drugą stronę, czasami w imię wyższych idei, a czasem żeby po prostu wkurwić. Ciekawym zjawiskiem jest coraz bardziej powiększające się grono indywidualistów i teraz drogi czytelniku przeczytaj to zdanie jeszcze raz i zastanów się nad przerażającym bezsensem ów wypowiedzi. I to właśnie jest ciekawe  będąc indywidualistom stajesz się zwykły, bo indywidualistów jest coraz więcej. Czy to jednak oznacza, że jeśli jest się zwykłym to jednocześnie staje się indywidualistom? Co w takim razie oznacza bycie zwykłym? Czy w ogóle można być zwykłym? A może nie da się nie być indywidualistom? A może ów miano można przypisać osobom o skrajnie radykalnych poglądach? Idealnym przykładem obrazującym ten problem jest Przystanek Woodstock, na którym spotyka się tysiące różnych ludzi, którzy przez swoją odmienność stają się zwykli, wtapiają się w tłum. A może bycie indywidualistom to sprawa indywidualna? Nie wiem kurwa, no nie wiem. Żyjemy w czasach gdzie trudno jest się określić w jakiejkolwiek dziedzinie życia, ciężko nawet jest powiedzieć czy jest się sobą w stu procentach. Nie sądzę żebyście zawsze postępowali zgodnie z głosem serca, czy poglądów, czy jakiś tam inspiracji. To po prostu niemożliwe. Nie dałoby się żyć w społeczeństwie, gdybyśmy nie poszerzali swojej tolerancji, albo jej pomniejszali. Każdy z nas ma wiele masek, które zakłada w zależności od potrzeby i należy o tym wiedzieć - to normalne. I nie chodzi mi o to, że ludzie są fałszywi, chociaż zdarzają się i tacy. Nikt nie może być zawsze do końca sobą, bo nie wytrzymalibyśmy swojego towarzystwa, trzeba dojść do kompromisu osobowości, założyć odpowiednią maskę i się nie dać.