Backspace, backspace... 

       W życiu czasem też by się przydała taka opcja, aby wyreślić swoje niegodne współżycia społecznego zachowanie. Złe wypowiedziane słowa, raniące, niepotrzebne, wypowiedziane w złości, krzyku, rozpaczy... 
     Niestety nie pozwolę, aby jesienna depresja mną zawładnęła. Mimo iż rozmar XL dla moich rąk jest za krótki, a dla reszty ciała za szeroki. Mimo, że za oknnem liście z drzew już opadły, a na samochodach widać lekki przymrozek - ja czuję że żyje. Czuje, że mogę więcej niż wcześniej. Więcej, bo siła która we mnie jest właśnie się obudziła z październikowego snu. 
       Świat jest otwarty na ewentualne moje porażki lub też postępy. Spróbuję swoją obecnością mu nie zaszkodzić  tylko starać się wnieść jak najwięcej. Nie mogę jednak zapomnieć o tych na których mi zależy, bo dzięki nim jestem tu gdzie jestem...