Chciałabym byś zapłoną tak jak te zachodzące słońce.

Lipka. Po co myśleć o innych jeśli oni się z Tobą nie liczą? Po co sie zakochiwać jak i tak póżniej jest się zranionym. Nie wiem co robić, nie chce robić nic. Położyć sie zasnąć i obudźić po miesiącu taka inna nowa. Ludzie nas zmieniają, a może to my się zmieniamy pod ich wpływem, chcemy żyć jak w bajce. Niech przyjedzie do mnie piękny książe na białym koniu i zabierze byle gdzie. Niech ktoś mnie uwolni od szarej codzienności. Nie ma księdzia który przyjedzie na białym koniu, nikt mnie nie zabierze, szarej  codzienności też nie ma, jest tylko brutalne życie które daje Ci wielkiego kopa znienacka od tak bo mu się to podoba, a ty musisz  póżniej znaleźdż coś na te bolące miejsce, takie małe szczęście które szybko mija bo nadchodzi znów ból i tak w kółko. Zawsze będzie coś nie tak, zawsze cos nie bedzie takie jak chcemy, i musimy sie nauczyc z  tym żyć. Lub zostać taką życiową sierotką zdaną na innych ludzi. Chciałabym nią zostać pod warunkiem że Ty bedziesz ze mną. To chyba nie realne... W gruncie rzeczy i tak nie mam najgorzej, bo mam ludzi którzy zawsze mnie pocieszą ;)