;(

Nie odkładaj mnie na potem, bo potem już mnie nie będzie.

Czyjś czas się kończy, by czyjś musiał się zacząć, ci co chcą dużo często dwa razy tracą. Cisza przed burzą oznacza wielkie zmiany, ludzie odchodzą, wtedy ich doceniamy.

Nawet najpiękniejsze słowa, nie zastąpią bliskości.

Już nigdy nie zaufam po raz drugi, nigdy.

Brawo za udawanie, że z Nią nie jesteś, tylko po to by przypadkiem nie uznali Cię za dupka, który zmienia dziewczyny, niczym majtki.

Żadne z nas nie wymaże z pamięci tego co było, to wszystko nigdy tak po prostu się nie skończy, bo dla siebie już zawsze w jakiś sposób będziemy wspomnieniem, może nie jednym z najlepszych ale na pewno ważniejszym od pozostałych.

Przyjdź, możemy się poniszczyć, napić, zapalić, porozmawiać o bólu, przyjdź, tak dawno nie miałam przyjaciela.

Łatwiej nam udawać cholernie szczęśliwych, niż zdobyć się na szczerą rozmowę.

Ona może nie jest najpiękniejsza, ale najważniejsze, że mogę z nią zawsze porozmawiać. I zamiast stroić się przed lustrem, zrobi dwie herbaty by na kocu z pięcioma paczkami chusteczek higienicznych mogła się wyżalać jakie to życie jest okropne..

Zrozumiałam, jak bardzo można się pomylić, patrząc ludziom w oczy.

Nawet nie wiesz, ile radości sprawia mi to, że po prostu jesteś.

Wiem jak to jest, gdy chce się umrzeć. Jak boli uśmiech. Jak próbujesz się dopasować, a nie możesz. Jak ranisz się zewnętrznie, by zabić wewnętrzny ból.

Nie wiem co mam Ci powiedzieć, po prostu tęsknie.

Życie jest wyjątkowo ironiczne . Potrzebujesz hałasu, by docenić ciszę,smutku, by docenić szczęście i odrzucenia, by docenić przyjaźń.

Walcząc o Ciebie, zastanawiałam się, co zrobić: iść drogą na skróty do Twego serca, czy raczej okrężną.

Mimo wszystko, mimo tych kłótni, które tak bolały, cieszę się, że Cię poznałam.