Jeszcze w zielone gramy.
Dodano: 4 WRZEŚNIA 2011
Powrócimy na te dębowe deski
które tak jak my napełniają się
harmidrem śmiechu
i wsiąkają ciężkie krople rumu.
Wrócimy,
w lustrze w przedsionku
znajdując nas samych
Tańczyć będę ja,
Ty w białej sukni
lub czerwieni obojętnej
gdzieś z daleka
przypatrując się wzruszeniem
życzeniem.
Dziś z całych sił całuję wiatr
i jak dębowe deski,
nasiąknięte potem i wódką
które myślą, że przetrwają nieskończone
powtarzają śmiejąc się w duchu:
"To nie koniec. To nie koniec.
Inni byli, są i będą
jeszcze daleko
ostatni taniec."
Komentarze
~girl
Bardzo mądre, to co napisałeś:) Zgadzam się z tym, ale od siebie dodam, wierzę, że gdy spotyka się tą jedyną osobę pierwszy raz, to jest taki natychmiastowy błysk "tak, to jest ta osoba". Taka pewność, "motyle w brzuchu". Tak ufam. Ale właśnie to nie jest jeszcze miłość...
06/09/2011 16:26:36
~totylkoja
Niesamowity klimat ma ta strona... czytam, czytam, czytam... wszystko inne przestaje mieć znaczenie, czas jakby się zatrzymał. Twój świat hipnotyzuje, Twoje słowa kołyszą, pozostawiają ślad w mej duszy. Jestem pod wielkim wrażeniem, zaskoczyłeś mnie.
06/09/2011 1:17:43
~girl
A tak z ciekawości zapytam, czy wierzysz w miłość od pierwszego wejrzenia?
:)
:)
04/09/2011 20:52:05
rearviewmirror
Zauroczenie - tak :) Miłość to zbyt wielka rzecz, by mogła zaistnieć w ciągu kilku sekund
05/09/2011 1:24:14
