Warszawa

Ostatnio dużo se dzieje. Problemy z organizacją przed ur. Mareczka, nerwy przez prezent i zamieszanie z $. Na kursie się nie umiem skupić ( z resztą jak na wszystkim innym) , wszystko leci mi z rąk, nie mam czasu ani ochoty nawet jeść. Co u mnie jest baardzo dziwne;/ A wszystko tylko przez to, że Komuś zachciało się wyprowadzić, rzucić to wszystko co towarzyszło Mu przez 21lat. Przez tą decyzję runie część mojego świata. Mmm.... jak miło :( (nie zapomnij) Żałuję tylko, ze się boję i bałam. Moze kiedyś się to zmieni. Ale jak na razie to .... on ląduje w Warszawie a ja zostaję w Ski.

I koniec bajki...

Czy zastanawiał się pan kiedyś, jak silnie związani jesteśmy z przeszłością? Niekoniecznie naszą. Zresztą cóż to jest nasza przeszłość? Gdzie są jej granice? To jest coś w rodzaju bliżej nieokreślonej tęsknoty, tylko za czym? Czy nie za tym, czego nigdy nie było, a co jednak minęło? Przeszłość to tylko nasza wyobraźnia, a wyobraźnia potrzebuje tęsknoty, wręcz karmi się tęsknotą. Przeszłość drogi panie nie ma nic wspólnego z czasem, jak się sądzi.

Kiedy ktoś Cię opuści, poza tym, że tęsknisz, poza tym, że rozpada się cały ten mały świat, który razem stworzyliście, i że wszystko co widzisz albo robisz przypomina Ci o tej osobie, najgorsza jest myśl, że była to próba jakości i teraz wszystkie części, z których się składasz, noszą stempel ODRZUT przystawiony przez kogoś, kogo kochasz.