Owczarek z Bergamo

Bergamasco - jedna z ras należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających do sekcji  Włoska nazwa tej rasy Cane de Pastore Bergamasco, oznacza w dosłownym tłumaczeniu "psa pasterza bergamskiego.W Polsce jest około 50 sztuk tej rasy psów.

Historia:

Bergamasco to rasa psów, które wykorzystywano do pilnowania stad zwierząt hodowlanych. Zasięg w jakim pierwotnie występował Bergamasco dotyczył regionu Alp Włoskich, zwłaszcza dolin rejonu Bergamo, gdzie hodowano głównie owce, a gdzie, jak podaje Hans Räber, istniały długoletnie tradycje pasterskie, które znalazły potwierdzenie w dokumentach z początków XVI wieku. W surowych warunkach górskich na zasadzie doboru tylko użytkowego, uzyskano typ psa pasterskiego średniej wielkości, pracującego w porze dziennej jak i nocnej, o wysokiej odporności i wytrzymałości.Pochodzenie owczarka z Bergamo jest jednym z najsłabiej udokumentowanych.

Wygląd:

Obfita szata powoduje, że pies ten wydaje się potężniejszy, niż jest w rzeczywistości. W miarę wzrostu, szata zaczyna formować się w dredy, które u kilkuletniego psa mogą osiągać znaczną długość. Dotyczy to głównie psów wystawowych, gdyż u psów pracujących sierść często się niszczy, tworząc poszarpane kołtuny. W przeciwieństwie do szaty komondora czy puli, u Bergamasco włos jest gruby, płaski i szeroki, a także nie powinien się filcować. Sierść może miewać różne odcienie szarości i koloru płowego. Dopuszczalny jest także kolor matowej czerni, który w słońcu mieni się na rudo. U rasy tej włos z wiekiem się rozjaśnia, w zależności od pory roku zmienia także odcień. Popularna jest maść marmurkowa, która z wiekiem może zmieniać się w jasnopopielatą. Przy maści marmurkowej, tęczówka oka może być częściowo lub nawet całkowicie niebieska.

Bergamasco jest psem trochę więcej jak średnim (psy 58 62 cm, suki 54 58 cm), mocnym, krzepkim, o kwadratowej sylwetce, z bogatym owłosieniem na całym ciele, odpornym na niekorzystne warunki bytowania, inteligentnym i z dużą łatwością uczącym się. Najczęstszym jego umaszczeniem jest kolor ciemno-szary, ale też czarny, brązowy, czy różne pośrednie odcienie, do jasno-popielatych w czarne plamy, które później wybarwiają się pięknie , zazwyczaj w jesienne kolory. Natomiast nie mogą być Bergamasci białe i w ogóle biały kolor dopuszczalny jest jedynie w 1/5 powierzchni ciała, czyli praktycznie jakiś krawat, żabot, czy plama. 

Zachowanie i charakter:

Są nieufne wobec obcych. Nie okazują jednak bezpodstawnej agresji. Inteligentne, przyzwyczajone do dużej samodzielności. Psy te potrafią towarzyszyć człowiekowi niemalże krok w krok bez względu na to gdzie on się porusza, zawsze gotowe przyjąć wszelkie polecenia i zadania, jak też z przyjemnością przyjąć od niego każdą pieszczotę, czy miłe słówko. Bergamasco jest zawsze zainteresowane tym co człowiek robi. Nigdy się nie oddalają od pasterza, czy właściciela, zawsze są tam gdzie i on. Współpracują z pasterzem, czy przewodnikiem z entuzjazmem i pełnym poświęceniem, zawsze gotowe znieść wszelkie trudności. Osobliwą i charakterystyczną też cechą Bergamasców jest wielka miłość do dzieci. Jest to u nich wręcz wpisane w geny jak lęk do burzy, piorunów i huku. Obserwując swoje Bergamasci niejednokrotnie widziałam jak reagują na małe, czy większe dzieci.

Zdrowie:

Rasa nie jest jeszcze do końca przebadana. Nie odnotowujemy na razie żadnych chorób typowych.

Użytkowość:

Współcześnie najczęściej są hodowane jako psy rodzinne oraz pilnujące domostw. .

Pielęgnacja:

Charakterystyczny włos u Bergamasco wymaga znajomości jego odpowiedniej pielęgnacji. Bergamasco nie linieje, jeśli pies nie jest przeznaczony do celów wystawowych korzystne jest odpowiednie przycinanie sierści, co jednocześnie pozwala zachować większą higienę.

Cena:

Cena szczeniąt z rodowodem to 2000złotych.

Kosmetyki: