Wnimanije! Wnimanije!

Uwaga! Uwaga! Policja informuje: Mamy stan epidemii.

Nowe dni wstawały i toczył, toczył się los, gdy w pewnym momencie wszystko ustało. Paulina. Zdążyliśmy rozpocząć znajomość, do drugiej randki nie doszło. Wciąż czekamy, aż będzie możliwa, a w tym czasie coraz bardziej czujemy, że nasza relacja byłaby katastrofą gdyby się rozwinęła. Zatem oczekujemy, aż katastrofa się ziści. Może za rok? Nie będziemy przecież niczego ad hoc przekreślać. Wszystko trwa w dziwnym zawieszeniu.

Nie powinienem uskarżać się na samotność, a jednak brakuje mi ludzi. Ania sama proponowała mi spacer, gdy to wszystko się skończy. Ja proponowałem już teraz: w maseczkach, na odległość, żeby chociaż się zobaczyć. Z AC próbuję się umówić na spotkanie online, ale ona woli telefon. Nie chce jej się ogarniać i ubierać skoro siedzi w domu. A ja przysięgam, że nawet się spryskam swoim najdroższym zapachem. Nie po to fortunę wydałem, by teraz stał.

Business continuity ma się doskonale. Udało się nas wszystkich jakimś cudem przenieść na home office. Przez pierwsze dni serwery nie dawały rady, ale potem udało się to górze jakoś tak rozplanować, żeby wszystko działało. Pełen szacun. W tym zamieszaniu nikt i tak nie będzie myślał o moim awansie. Zresztą jak miałbym otrzymać i podpisać aneks do umowy? Cieszę się, że pracuję nadal. Wiem, że wiele osób nie ma teraz tego szczęścia, również wśród moich znajomych.

Wszystko trwa w dziwnym zawieszeniu, ale w tej czystej potencjalności, która zaczęła określać nasze życia możliwe są przecież zmiany, a nawet całe zwroty akcji. Jeśli wrócą kiedyś nasze dotychczasowe koncerty do kotleta w jednej z knajp, to najpewniej beze mnie i bez AC. Sytuacje kryzysowe czasem weryfikują niektóre znajomości. Tak czy inaczej trzeba iść do przodu.

Chociaż bezpieczniej jest teraz nigdzie nie iść.

NP: The Rolling Stones - Brown Sugar