5. cz. 5

Schylił głowę i delikatnie pocałował.

-Jesteś mi coś winny.

-Tak?

-Ja prawie nic o Tobie nie wiem.

-W takim razie opowiem Ci wszystko co będziesz chciała wiedzieć, dziś po kolacji.

-Dobrze. - Uśmiechnełam się a on, dał mi buziaka w czoło.

Wstał i położył się w swoim łóżku.

-No i gdzie to śniadanie?! - I odoje zaczeliśmy się śmiać.

-Kubuś... Jak ty wogóle tu trafiłeś?

-Dziesięć dni temu źle zjechałem z ramby. No wiesz, na deskorolce. Uderzyłem głową o krawendź i na tydzień zapadłem w śpiączke. MIałem wstrząs mózgu. Trzy dni temu się wybudziem. Stąd ten bangaż na głowie. - Zakończył swoją wypowiedź uwodzicielskim uśmiechem.

-Coś podobnie do mnie.

-Tak, wiem. Z nudów przczeytałem twoją historie. Chyba nie jesteś na m nie zła?

-Nie. - Uśmiechnęłam się.

-Mam takie małe pytanie do ciebie...- Zaczełam

-Pytaj o co tylko chcesz.

-Czemu twoi rodzice, Cię nie odwiedzają?

-Bo wczoraj wylecieli do Hiszpani z moim młodszym bratem. Byli u mnie w czwartek . A ty wybudziłaś się w czwartek po północy. Właściwie był to już piątek. 

-A Martyna i Kacper kiedy byli? Bo mi się już wszystko pomieszało. - Uśmiechnełam się nieśmiało.

-W piątek. Przed szkołą. Była to godzina 7.30-7.45. O 14 odwiedzili Cię rodzice.Twój tata wyszedł przed 15. Wtedy do 18 rozmawiałaś z Martyną. Zjedliśmy kolacje i poszliśmy na spacer. Teraz Ci się wszystko zgadza?

-Taak. Dziękuje. 

-Przez jakiś czas tak będziesz miała. Ale to minie.

-Oby...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dziękuje wszystkim ;*