Nie zapomnimy...
Choć już się rozstaliśmy,
innymi drogami poszliśmy.
I choć los rozdzielił już nas,
i wspólnych chwil minął czs.
W mym sercu na zawsze zostaniecie,
w niepamięć nigdy nie odejdziecie.
Chociaż książe czasem zwany,
zostawił rozstania rany.
My pamiętać o sobie będziemy,
i na zawsze przyjaciółmi zostaniemy.
Chociaz myśli mam pomieszane,
a oczy zapłakane.
Obiecuję wam moi mili,
że pamiętać będę o was do ostatniej życia mego chwili...
Ten wiersz napisałam dla mojej klasy i wychowawczyni pani M.Buczyło
i im właśnie go dedykuję