Nieraz przychodzi taki moment gdy potrzeba sie wypłakać. Przez to wspomnieniami wracasz, widzisz to co było szcześciem. Zamykasz oczy i widzisz tylko przestrzeń. Powracasz tam i znów tam jesteś, myśli weź kres, przypominasz sobie chwile, kóre były dla Was piękne. Dziś wiedząc, że już tak nie będzie. Sen się urywa, otwierasz oczy i widzisz tylko zdjęcie ..

Coraz częściej przestaję wierzyc w siebie. Zawsze byłam pełna nadziei, dobrych myśli, a teraz?

To co było dla mnie rutyną, stało się czarną dziurą w moim świecie. Jest inaczej, stałam się zbyt cicha.

Teraz największym moim marzeniem jest zasnąc spokojnie, wiedząc, że mam dla kogo życ, jest inaczej, ja się zmieniłam. Sama ze sobą nie daję rady, a co dopiero z myślami i wyobrażnią. To mnie przerasta.