Nieopodal.

Nauczył mnie dwóch różnych uczuć. Przede wszystkim pokazał na czym polega miłość.

To najpiękniejsze uczucie. Wiedziałam, że zawsze mogę na niego liczyć. Był dla mnie takim moim ziemskim aniołem. Anioły są wśród nas, nie, nie te niebieskie, te bez skrzydeł.

Anioła można odnaleźć w drugim człowieku. Ja odnalazłam.

Wkońcu przychodzi chwila na zastanowienie, co z tymi uczuciowymi deklaracjami: że będzie, że pomoże, że kocha.

Czy one są na chwile, czy mają nieokreślony okres trwania?

Były na wyrost, bo tak to już jest. Przysięgamy, zarzekamy się, a potem wszystko pęka jak bańka mydlana. Nie ma więcej. Rodzi się drugie uczucie obojętność i porzucenie.

Wtedy mamy żal do samych siebie, co zrobiliśmy źle.Ile związków się rozpada?

Coraz więcej. Ludzie nie potrafią ze sobą rozmawiać. Zajęci swoimi problemami, swoim życiem, pracą. Pokolenie egoistów. Budują mury milczenia, cegiełka po cegiełce oddzielają się od drugiej osoby. Nie ma potrzeby rozwalać tego muru, lata pracy. Lepiej znaleźć kogoś nowego, na boku, bo tak łatwiej. Przez chwilę. Pożądanie, namiętność, dziki seks, zrozumienie. A potem, z czasem, to samo: pretensje, kłótnie, pustka i milczenie.

To cholerne milczenie, przemilczanie. Pustka. Człowiek kocha drugiego człowieka do czasu.Buduje z nim wspólne życie dopóty,dopóki starcza mu sił.Czasami tę budowlę wznosi razem z tym drugim człowiekiem do końca życia,a czasami porzuca ją tuż po zalaniu fundamentów.Ale czasami najlepszym wyjściem jest zwrócenie drugiej osobie wolności. Bez szamotania się, szarpania, bez walki. To jest prawdziwa miłość. Wszystkie marzenia, wspólne chwile, w dzisiejszych czasach to nic nie znaczy. Zapominamy. Czy uważam, że jesteśmy złymi ludźmi? Nie dzielę ludzi na złych i dobrych.Dobrzy ludzie popełniają błędy, a źli potrafią być dobrzy...