"Nie zapukał nikt na czas..."

"Odkręciła gaz...

Nie zapukał nikt na czas..."

Świat pędzi do przodu, zostawiając za sobą tyle nierozwiązanych spraw i pytań. Wciąż nie mogę zrozumieć wielu istotnych kwestii... I oszukując siebie każdego dnia, zastanawiam się co tak naprawdę stanie się z tym wszystkich za 20, 50, 100 lat? Czy pamięć o tym, że byliśmy ludźmi zostanie zapisana na kartach wspomnień? Czy może wszystko zostanie wymazane tak, by nie pokazywać komuś "prostego schematu samozagłady"...

Chciałabym zniknąć. Tak, żeby ktoś wymazał moje istnienie z pamięci innych ludzi. Żeby nikt nie wspominał mnie. Nie kochał... Nic do mnie nie czuł... Jedyne czego pragnę to obojętności. Żeby ludzi mieli mnie gdzieś i nigdy, przenigdy nie litowali się nade mną. Nie chcę pocieszenia. Nie chcę słów otuchy. Nie chcę niczego, bo doskonale wiem, że ja sama nie potrafię nic dać od siebie. Nie umiem im się odwdzięczyć... Nie potrafię pomóc im również... Dlatego nie chcę... Nie chcę niczyjej pomocy...

Ludzie potrafią ranić innych. Może nawet nie zdają sobie z tego sprawy. Są zbytnio zabiegani i nie dostrzegają potrzeb i uczuć innych ludzi. Nie obchodzi ich to, że ktoś może cierpieć. Że komuś może być ciężko. Jedyne co potrafią zrobić to jeszcze bardziej pogrążyć Nas w tym całym "bagnie". Moja dusza krzyczy. Chce uwolnić się od tej całej monotoni... Chce, ale jednocześnie nie potrafi. To co dzieje się dookoła, jest niczym wielka spirala wspomnień. Ja znajduje się w środku niej i próbując wydostać się na zewnątrz, zaczynam tracić jakąkolwiek nadzieje. Bo wszystko umarło... Wraz ze spadnięciem pierwszego "śniegu"... Kiedy to było?? Już nawet ja tego nie pamiętam...

Wiem, że potrafię tylko ranić innych... Bo przecież Ona była moją przyjaciółką. Przecież powiedziała to tylko dlatego, żebym zmieniła się. Ale ja nie potrafię. Wciąż się potykam i upadam. Nie jestem w stanie sama się podnieść. Zawsze ktoś musi mi podać rękę. Ale ja już tego nie chcę. Wolę siedzieć na zimnej posadzce z załzawionymi oczami, niż prosić kogokolwiek o pomoc. Bo ja potrafię sama unieść ten ciężar. Potrafię i zrobię to.