Wiele w tych czasach jest blogów, gdzie nastolatkowie piszą opowiadania. Czasy, kiedy blogi były jedynie pamiętnikami minęły - teraz możemy tam znaleźć różne rzeczy. Właśnie jedną z nich jest opowiadanie, taka jakby książka. Jednak jak ją napisać?
W internecie spotykamy się z wieloma blogami z opowiadaniami. Są na różne tematy. Pojawiają się dramaty, opowiadania miłosne itp.
Zacznijmy od zastanowienia się na tematem opowiadania. Podam kilka przykładów:
- Tak, jak napisałam powyżej są dramaty np. opowieść o nastolatce, która bierze narkotyki lub postanawia popełnić samobójstwo. Zwykle takie opowiadanie kończą się jakimś nieszczęściem lub niezupełnie szczęśliwie.
- Opowiadania miłosne są chyba najbardziej powszechnym tematem, a ludzie z reguły lubią czytać blogi o szczęśliwej miłości, bo wtedy sami czują się szczęśliwi.
- Horror. Tutaj jest dużo krwawych scen. Lecz horror nie tylko oznacza odcięte głowy. Mogą to być także opowieści o sprawach paranormalnych np. duchach, demonach.
- Fantasty. Tutaj możemy stworzyć swój cały, wspaniały świat. Wszystko może być inne od tego, co jest rzeczywistością. Możemy na przykład sprawić, że krowa będzie latać, a ludzie będą mieć kocie głowy.
Wszystkie przykłady wymagają ciekawego pomysłu na różne zdarzenia. Możemy mieć kilka na nie pomysłów, ale po pewnym czasie - na przykład po rozdziale 3 - nie będziemy mogli wymyślić, co może dalej się stać z bohaterami. Zauważymy, że zaczynamy pisać o tym jak to nasz bohater np. poszedł do szkoły i wrócił, i tak ciągle. Mam na to prostą radę: bądź sadystą i mordercą! Stawiaj swoje postacie w wielu trudnych sytuacjach, uśmiercaj niektórych. Nie twórz przewidywalnych zakończeń. Użyj całej swojej wyobraźni!
Opowiadanie wymaga dużo opisów. Zwykle (w prawdziwej, zwykłej książce) opisy zajmują kilka kartek, kiedy sama akcja zajmuje jedynie pół strony. Opisuj otoczenie w jakim znajduje się bohater lub twórz nowych bohaterów! To zadanie też wymaga sporo wyobraźni. Najlepiej stworzyć sobie na oddzielnej kartce powiązania bohaterów aby się nie pogubić oraz ich opisy. Przydałyby się też napisanie opisy najważniejszych miejsc. Ów opisy nadają opowiadaniu odpowiedniej długości i pozwalają lepiej sobie wyobrazić wszystko czytelnikowi.
Bardzo ważna jest też ortografia. Nikt nie lubi czytać takich opowiadań, gdzie wszędzie widzi błędy. Trzeba też znać dużo wyrazów bliskoznacznych. Trochę dziwnie to wygląda, gdy w jednym zdaniu użyje się dwa razy na przykład słowa "biurko". Interpunkcja również jest ważna. Zdania nie mogą być za długie ani za krótkie. A jeśli już koniecznie musisz napisać długie zdanie, to rób przecinki.
Twórz mądre dialogi, ale takie, aby wyglądały jak wypowiedzi prawdziwych osób. Po każdej wypowiedzi nie musi znajdować się "powiedział Arek" (imię przykładowe). Opowiadania nie pisz językiem potocznym i nie dodawaj emotikonów pod żadnym pozorem! Pisanie książki, nawet na bloga, jednak nie jest takie łatwe. Myślę jednak, że wskazówki zawarte w tym artykule pomogą wam chociaż trochę w jej stworzeniu. Powodzenia!
~Julia.