No i zostawiłeś nas... Nikt się tego nie spodziewał... ;(
Do mnie do tej pory nie dociera, że już do nas nigdy nie wrócisz... Twoja ławka na polskim stoi obok pusta... krzesło odsunięte, jakbyś na nim siedział...
Chociaż w sercu wielki ból i żal...
Na myśl o twoim uśmiechu, twoich tekstach, żartach... widzę przy tym twoje gesty, specyficzne ruchy głową... -pojawia się uśmiech na mojej twarzy. Dziękuję, że mi je zostawiłeś - WSPOMNIENIA.
[*]