Ludzki pośpiech.

  Zdarzało mi się popełniać błędy, błędy które bolały nie tylko mnie, ale i najbliższych. Nieświadomie zadawałem im ból i zbędne cierpienie, które stawiało mnie w ich oczach jako złego człowieka, człowieka który jest zwykłym kłamcą, zwykłym beszczelnym człowiekiem. Każdemu zdarzało się popełniać błędne decyzje, stąpać złymi krokami które prowadziły nas dalej.

   Nie ukrywam, jest mi za to wstyd, jest mi z tym zle, gdybym tylko był w stanie przeprosić każdego w ten sposób aby mi wybaczył, zrobił bym to. Proszę o nic więcej jak tylko wybaczenie moich błędów. Chcę się zmienić, chcę znów być dobrym człowiekiem za którego każdy mnie kiedyś uważał, chcę znów być kimś ważnym w Twoich oczach, chce znów ze spokojem spoglądać w Twoje oczy i widzieć w nich spokój, widzieć w nich to szczęście.

   Nie mam siły już spoglądać i budzić się z lękiem, mam już dosć aby żyć w takiej rozbierzności dróg, pragnę znów być wak spokojny jak o każdy dzień. Nie pozostaje mi nic innego jak tylko powiedzieć przepraszam, tak jak powiedziałem Ci to w oczy. Jest mi przykro, żałuję za swoje błędy, po raz kolejny przepraszam ... Nie oczekuję rozgrzeszenia za moje czyny, nie oczekuję rozgrzeszenia za każde moje słowo, nie oczekuję już niczego bo zbyt bardzo każdego zawiodłem. Chcę tylko znów poczuć się ważny, chce tylko znów widzieć radość w oczach innych. Zawiodłem Ciebie, zawiodłem samego siebie, nie chciałem tego, chcę tylko naprawiać to co zrobiłem żle, chcę tylko mieć tą szansę na to. Przepraszam.

   Stałem się zerem które nie zasługuje na odrobinę czasu, jak zwykle zostaje z tym sam, powiedziałem co musiałem i chciałem powiedzieć. Teraz mogę zasnąć... Zamykam ten rozdział w ciszy.

  Czułem dotyk i smak jej ust, blask jej oczu oświetlał mi drogę, czułem że unoszę się wysoko, teraz spadam i odchodzę w spokoju, w spokoju że zrobiłem i spełniłem część swoich najskrytszych marzeń, tylko dzięki Tobie, dziękuje i przepraszam. Nie wierzę w niebo, lecz wierzę w anioły ...13.05.2013.