Mama usiadła przy oknie.
Mama ma oczy mokre.
Mama milczy i patrzy w ziemię.
Pewnie ma jakieś zmartwienie...
"Ja, która nigdy nie powiem mama,
ja, która nigdy nie zawołam tata,
ja, która pozostanę dzieckiem
tylko wzrokiem powiem wam dziękuję.
W Twoich ramionach mamo, czuję się bezpiecznie...
W Twoich oczach widziałam smutek, zagubienie,
ale później zwyciężyła miłość, mamo.
I wiedziałaś, że musisz dać więcej miłości,
przycisnęłaś mnie do serca
i obdarzyłaś pocałunkiem, którego nie otrzyma inne dziecko."
http://tomekwtz.wrzuta.pl/audio/70LbmPCLUzA/bog_sie_mamo_nie_pomylil
Za każdym razem kiedy słyszę tą piosenkę, płaczę jak małe dziecko.
Kiedy ją słucham mam przed oczami mamusię naszego Skarba...
Widzę wspaniałą rodzinę, która ze wszystkich sił walczyła o każdy dzień życia maleńkiej Poli.
W żadnych słowach nie potrafię znaleźć pocieszena.
Ból jest ogromny...