life full of poems
Dodano: 11 LISTOPADA 2011
Maki.
Maki.
Chciała ucieć od życia, nie zostawiając nic.
Jej świat odszedł wraz z nim.
Niczym kropla deszczu spadła z nieba, do kołuży pełnej brudów.
Bez niego była niczym, zwiędnietym kwiatem maku.
Świat już nie istnial, istniała tylko nienawiść do samej siebie, że żyje.
Pozwoliła mu odejść z miłości, kochała go niepojętnie,była w stanie umrzec,
I umarła.
Samotnie leżąc na łące pełnej zakwitłych makow.
Komentarze
porcelainmefisto
Z GG i Facebook'a nie korzystam. Tylko tutaj staram się zaglądać. :P
17/11/2011 9:25:22
porcelainmefisto
Ten plan jest bardzo do zrealizowania, zważając, że kot wszędzie wejdzie. :)
Pisałem z dużą liczbą osób, bardzo możliwe, że pisaliśmy ze sobą. :)
Pisałem z dużą liczbą osób, bardzo możliwe, że pisaliśmy ze sobą. :)
16/11/2011 8:56:20
iloveyoux6
Bardzo ładne zdjęcie . :)
+ Zapraszam do mnie, prowadzę Fbl ' a z opisami które mam nadzieję spodobają Ci się. : *
++ Dodaj do znajomych . : ]
+ Zapraszam do mnie, prowadzę Fbl ' a z opisami które mam nadzieję spodobają Ci się. : *
++ Dodaj do znajomych . : ]
12/11/2011 13:10:46
Informacje o poemsaremyoxygen
Inni zdjęcia: ... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24Rusinów żegna bluebird11Wędrowanie zmotoryzowane elmar
