lost.

grrrr!! moje brzydkie miasto, wcale już nie jest moje. przemykam ulicami z parasolem, nie rozpoznaje tu ludzi, nie spotykam znajomych... już nie jestem stąd, ale jeszcze nie należę tam. więc wciąż nie mam swojego miejsca na ziemi, chociaż wiem, że ono jest tam, gdzie słońce świeci cały rok i gdzie mogłabym nosić bawełniane sukienki i sandałki, mieć rozpuszczone włosy i kurz na skórze. chcę zniknąć na 12 miesięcy. jeśli chcesz, zaplanuj to ze mną. bo ja chyba potrzebuję już stabilizacji. bo ja chyba coraz częściej myślę, że chciałabym mały kąt, swój, własny, gotować obiady, wieszać zdjęcia na ścianach, wyprowadzać psa. chciałabym mieć gdzie wracać ze swoich podróży po świecie. i chciałabym mieć kogoś, kto nie będzie bał się zwiedzać ze mną świata. kto pokocha podróże jak ja.

kto pokocha mnie...?