I.. i co? I znów mam do Ciebie pretensje.. bo przecież nie wiem, jakbym z Tobą rozmawiala teraz? Za kilka dni, znów Cię odwiedzę, założe się, że znów będzie padać deszcz. Odpale L&M  - tego, którego zapalilam pierwszego przy Tobie. i znów będę wspominała najlepsze dzieciństwo.. szkoda, że sama. Nawet nie ma mi kto dogryz, że znowu jestem taka gruba i nadal tak dziecinnie głupiutka. Nie ma mnie kto oblać wodą, gdy przechodze pod twoimi oknami. Nie ma kto na mnie krzyknąć, czy też nie ma mnie kto zabrać na przejazdzke w nieznane. Nie ma kto do mnie powiedzieć: "Siostrzyczko, Madzia Cię pozdrawia z Warszawy - tak, dzięki Bracie!"  I na samym końcu nie ma kto ze mną się pobawić w: jak gryzie koń, czy w doktorka. Naprawdę musiałeś uciec? Nigdzie Cię tu nie ma? ...gdzieś obok?  Tak bardzo chciałabym z Tobą porozmawiać. Tak bardzo. Mam cholerny dług wdzięczności.. spłacę Ci go u góry, Kochany.. tak bardzo się najebiemy i będziemy się śmiać z tych na dole. Doczekać się nie mogę! 

Czy Ty chociaz jednej, jedynej rzeczy w swoim życiu,

jesteś pewny, Człowieku?