takie tam z sesji ;)

Wiesz.... tak to było dziecinne :) Ale po co mam ukrywać to, że brakuje mi tych popieprzonych kłótni, tych wyjaśnień, tyrania beki z wielu rzeczy i zasięgania porad? Po co mam ukrywać, że barkuje mi Ciebie jako przyjaciela? Że brakuje mi tego wzajemnego dogryzania? Bo wiesz przecież, że oboje uwielbialiśmy się wkurzać wzajemnie.... Po co mam ukrywać to, ze brakuje mi mówienia do Ciebie: "Przestań palić", "Ty gówniarzu". Po co mam to ukrywać? Skoro, myślę że o tym dobrze wiesz.
TAK, tęsknię za tą przyjaźnią. ale nie ma mowy, że napisze pierwsza.... nie licz na to jeśli choć przez chwile tak myślałeś.

Wiem, z jedną rzeczą przesadziłam, ale nie przeprosze.... I to też dobrze wiesz. :)

Kiedyś chciałeś, żeby te ścieżki były blisko siebie....dzisiaj...te ścieżki są kilometry od siebie....i może to i dobre :) Nie wiem... wiem jedno.... Przegrałam łatwo te przyjaźń, na Twoje własne życzenie przestałam o to walczyć...moze Tobie to pasowała.... ale tego jednego żałuje, że sie poddałam, nie spotykając sie z Toba w cztery oczy i nie próbując rozmawiać jak dawniej, nie poznając powodu, czemu.

P.S: nie wiem czy będziesz to czytał, może ktoś ci doniesie o tym wpisie.... ale zawsze bylam z Tobą szczera i wyrażam to we wpisie....bo przecież oboje dla siebie "nie istniejemy".