one way

tym razem obdarte bez ukrytego przekazu, bez zabaw słowami, z wnętrza. 

mineło 25 a ja nadal nie znacze nic - kolejne tylko nikomu nie potrzebne istnienie. żałuje że nadal isnitnieje. żałuję że tak się potoczyło moje życie. nie mam nawet punktu zaczepienia. "będzie dobrze" słyszę ciągle, "będzie bo musi". nie będzie. nie mam siły ciągnąć to wszystko dalej. jakby się dało zrestertować jak kompute gdy się zawiesi. chciałbym to wszystko zakończyć ale nawet nie mam pierdolonej odwagi. jedyne na co mam siłę to stwarzać pozory normalności, wymuszać uśmiech ale w środku jestm rozjebany jak granat bez zawleczki i nie umiem sobie z tym poradzić sam. 

chociaż to już nie w moim stylu coraz częściej myślę o końcu. nie umiem sobie wyobrazić życia za pół roku czy za rok. to jest dla mnie tak odległe, ze aż nie osiągalne.

w tej chwili dla mnie to ekstremum negatywnych emocji - ale nie pokonam ich. nie umiem. nie mam siły. nie znam sposobu. nie chce mi się (?).

Z biegiem czasu życie przestaje być proste,
Nie jest tak łatwo jak mogło by się wydawać (oj nie)
Ciągnie do hajsu, a jak nie ma ciągnąć, skoro go nie ma,
Nie możemy przecież ciągle udawać, że jest dobrze
Nie ma zapasu sił, chęci, zaczynamy się różnić,
Przestajemy na tych samych falach nadawać
Wydaje się nam, że wiemy co się święci,
A to sprawia, że ręce zaczynają nam opadać
Dla jednych życie na ziemi to piekło,
Dla drugich to wymarzony eden,
Mimo, że do celu jeszcze daleko, szczęśliwy jestem,
Że jak na razie dotąd doszedłem
Lata uciekają jak piasek przez palce,
Cieszę się, że mogę powiedzieć: "kocham cię" tacie i matce
Zaciśniętą mam pięść dla tych, co w ciągłej walce,
Dla tych, którzy odeszli w górze dwa palce
Ooo nie łam się, będzie dobrze, wiem, łatwo powiedzieć
Ale lepiej mieć nadzieję niż siedzieć i nic nie mieć,
Chciałbyś nie wiedzieć, a najlepiej zniknąć
Mam klucz dla ciebie, chodź, naprawimy wszystko...