photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 29 LUTEGO 2012

takie tam.

Na wstepie podziękowania programowi photoscape za funkcje pomocne w obrabianiu zwykłych zdjęć.

 

Z biegiem czasu zmieniają się zainteresowania, miłości, pasje, zachowania. Bo tak to już jest w życiu. Świat się kręci, my z nim. Tak jak zmieniają się godziny, czy pory dnia tak samo zmieniamy się my. W naszym życiu gości wiosna, lato, jesień czy sroga zima. Ale wszystko można przetrzymać. Da się! Wiem co mówię;D 

 

Dziś chciałam zajść. Zobaczyć co się dzieje, jak tam się układa. Ale zabrakło mi odwagi. Było wszystko: czas, chęć, humor. Nie potrafiłam tak po prostu wpaść. Wejść, pogadać po czym powiedzieć, że się spieszę doniką i uciec. Ale muszę się przełamać. Chociaż, muszę.. Nic nie muszę. Mogłabym, nawet troche chciałabym.. Staram się nie pamiętać złego, wspominać to, co było tak wspaniałe niczym sen. Może jeszcze zdążę.?

 

'Musimy porozmawiać.'. Cholera, nie lubię tych słów. Siedź i zastanawiaj się o czym.. A znając życie - albo się nie dowiem, albo przeciągane to będzie w nieskończoność, że prędzej umrę z niecierpliwości a niżeli usłysze o czym ma być ta rozmowa. Cóż, czekam jutra.    

 

 

Kocham Cię. Ani mi powiedzieć nie wolno tego, ani Tobie wiedzieć.

Przerwa - Tetmajer

 

Na dziś: Pezet i 'Źrenice', 2 zwrotka, (choć oczywiście polecam całość)

Ref. 
Chciałbym z Tobą pójść lecz nie umiem stawiać kroków
Nie pamiętam już jak mam czytać z Twoich oczu
Nie potrafię wypowiadać słów
I w milczeniu odgaduje co mógł znaczyć ruch Twoich źrenic
Chciałbym z Tobą pójść lecz nie umiem stawiać kroków

Nie pamiętam już jak mam czytać z Twoich oczu

Nie potrafie wypowiadać słów 

i na pewno nie odgadne czy chcesz ze mną pójść

przez szaleństwo.


Całkiem ciemno, a na ścianie tańczą cienie
Jest mi wszystko jedno a stoimy tak blisko siebie
I gdy tańczysz ze mną
Odnoszę złudne wrażenie, że koszmary gdzieś odejdą
Nie dasz mi zejść na ziemie.
Sam nie wiem jak nisko już upadłem
Nie zadaje pytań, lubię kiedy patrzysz na mnie
Milczę, jakby ktoś trzymał zimny nóż na moim gardle
I choć chłód mnie przenika, to wszystko jest nieważne
Nic nie słyszę chociaż mówią do mnie
Moja dusza krzyczy próbując sobie przypomnieć
Kiedy czułem tak jak oni i mogłem czuć się z tym dobrze
I czy naprawdę czułem i czy faktycznie mogłem
Już nie wiem co jest dla mnie dobre i czy jestem sobą
Moje myśli są chore tylu ludzi nie jest obok
Pójdę gdzie chcesz byle jaka drogą wiesz
Zabierz mnie gdzieś gdzie jest zawsze ciepło i błogo.

Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis użytkownika piekarka.