'...Czasem życie staje nam na drodze.

Całkowicie staje na cholernej drodze.

Ale nie staje na tej cholernej drodze dlatego,że

chce,żebyśmy się po prostu poddali i dali mu przejąć kontrolę.

Życie

nie staje na tej cholernej drodze dlatego,żeby

mu wszystko oddać i dać się dalej nieść.

Życie chce,żeby z nim walczyć.

Uczyć się,jak sprawić,żeby było nasze.

Chce,żebyśmy wzięli siekierę i przerąbali się przez drewno.

Żebyśmy wzięli młot i skruszyli

beton.

Żebyśmy wzięli pochodnię i przepalili

metal i stal,aż wreszcie będziemy mogli dosięgnąć

i wziąć je do ręki.

Życie chce,żebyśmy wzięli do ręki wszystko to,co zorganizowane

ułożone alfabetycznie i chronologicznie,po kolei.Chce,

żebyśmy to wszystko pomieszali,

przemieszali,

zmiksowali."*