.

Wszyscy kochamy domy ludzi niezrównoważonych w środku Dubrownika :)

Podpowiedź: mnóstwo porozwalanych lalek, ich głowy ponadziewane na kołki,

wszędzie walające się nóżki i rączki. I chodzące gdzieniegdzie koty.
Do tego mnóstwo różnych dziwnych rzeczy.

Nie bój się, to tylko sen.
W sen nie trzeba wierzyć.

Nie ogarniam. Nie wiem, co robić. I nie mam czasu i chęci robić cokolwiek. No, z wyjątkami.

Dlatego też zawieszam. Na jakiś czas, na kilka tygodni. Aż się wszystko uprości.

Bo jest paru ludzi,
Bo jest parę w życiu dobrych chwil,
Bo jest parę złudzeń, które warto mieć, by żyć.
Choć raz, tylko raz,
Tu na ten świat Bóg nam pozwala przyjść..
Zawsze lepsze coś niż nic.

Z bagażem pełnym snów
Po wszystko i po nic
Wyruszam dziś do nikąd znów.

i do tego boli mnie bark >.<