O sobie: Krytykę uznaję, ale jedynie na poziomie. Wytykanie błędów stylistycznych i interpunkcyjnych również, bowiem profesorem Markowskim jak na razie (i zapowiada się, że nigdy) nie będę i mimo nauki i poprawy to wciąż potrafię kalać nasz ojczysty język. Czasami umyślnie, ale to już inna sprawa. Nie liczę na to, że mnie pokochacie. Właściwie mam to głęboko w moich zgrabnych czterech literach. Jestem specyficzną postacią wyzutą z moralności. Nie każdemu przypadnie do gustu to co piszę, ale i ja nie piszę dla każdego. Wulgarność i pruderia są tu na porządku dziennym. Znam doskonale trzy języki: ironię, sarkazm i przekleństwa. Nie ufajcie mi, lecz obserwujcie. Wypalona, dla was zakazana, wystrzegam się tego udręczonego świata. Reszta to złudzenia i domysły.
