Ile jeszcze pisane jest wysłuchiwać jej tych słów.. ?

Tych słów które za każdym razem sprawiają większy ból..

Powtarza je codziennie.

By uświadomić jej, jak niewiele znaczy.

Co jej pozostaje?

Zacisnąć zęby i liczyć na to, że..

już niedługo ten koszmar dobiegnie końca.

Siedzi w tych czterech ścianach, zupełnie sama.

Wsłuchuje się w dźwięki, których nigdy wcześniej nie zauważała..

Całkiem w innym świecie, błądzi.

Tylko czasem powraca, by zerknąć na telefon.

Ten zaś nieubłagalnie milczy doprowadzając ją do szału.

Zaczyna zastanawiać się co robi nie tak..

Czemu nie jest już jak dawniej..               ?

Oczy zachodzą jej łzami.

To boli.

Boli tak bardzo że ma ochotę krzyczeć!

Lecz nie może..

Ścisk w gardle jej na to nie pozwala.

oba napisane przeze mnie.

moment temu.