2 miesięczna Lilja Ósk

Dziś (no, już wczoraj w zasadzie) Lilja skończyła 2 miesiące. Jak ten czas leci, jestem w szoku, widzę po niej jak szybko rośnie, jak się rozwija, ile ma nowych umiejętności, a przede wszystkim obdarowuje nas cudownym usmieszkami, nie raz po raz tylko CALY CZAS. Z Iris tak nie byli, pamiętam jak przychodziła do mnie położna na początku po jej urodzeniu i powiedziała mu ze na takie świadome pierwsze usmieszkami będę musiała jeszcze troszkę poczekać, kilkamiesiecy. A tu z Lilja zaczynam wierzyć że ona robi wszystko świadomie, wystarczy że nas usłyszy, patrzy się nas nas i pełna buzia się uśmiecha otwiera ja i gaworzy, potrafi naprawdę gadać i gadać, śmiejemy się że to druga Hanka Bielecka(Bo Iris jest już pierwszą). A hak tylko zobaczy lub usłyszy swoją siostrę to od razu uśmiech i jak zahipnotyzowana na nią patrzy :)

Muszę ją pochwalić, jako że ja chodzę spać po 1.30 zazwyczaj to karmie ja o 1wyżej i śpi mi do 6, czasem je po 23 i wstaje o 6, 7.. Cud. A kiedy jest głodna pojekuje delikatnie- nie krzyczy i nie płacze. Za dnia to samo.
Jest sztywna, potrafi się wyprostować cała a główka obraca na lewo i prawo, przewrócił się z boku na plecaki, niewiem co widzi w suficie ale uwielbia się na niego patrzeć i gaworzy z uśmiechem, głośnik na ścianie też ją interesuje od samego początku jak zcnia do domu przyjechaliśmy. Każdego dnia widzi więcej, coraz więcej i wszystko nowe zachwycające.
A ja się cieszę że mogę jej dawać moje mleczko, że mimo pokaleczonych skutków, popękane skóry daje jej to co najlepsze choć boli i krew się leje nawet. Nie poddam się :)

U pomyśleć że nie chciałam drugiego dziecka...bałam się,bo wiem jak z Iris było ciężko, te nieprzespana noce, jej zaparcia i płacz, mała GODZILLA z niej było :) a z Lilja jest wszystko odwrotnie, jest dużo lepiej, jest książkowo.
Jestem szczęściara że mam dwie cudowne córki, patrzę na Iris jaka już duża i podziwiam ją bo wyrasta na mądra dziewczynkę, słucham z uwielbieniem jak śpiewa po islandzka piosenki, mówi po islandzku i bawi się w zabawy z przedszkola, jak wszytko nam tłumaczy i opowiada, co można czego nie ;) buzia jej się nie zamyka a ja często swoich myśli nie słyszę. Dumą mnie rozpiera!!!!