my eye

Znowu jest tak jak dawniej, puste słowa, jednoznaczne spojrzenia.
Teraz jesteśmy tacy sami, choć przed chwilą każdy z nas był inny.
Zmierzamy w tym samym kierunku?
Chyba nie, realizujemy marzenia z przeszłości, które na zawsze pozostaną marzeniami.
A potem?
Potem będzie pustka.
Niszcząca wszystko wkoło nas.
Tak długo...
Mamo?!
Kiedy znów będzie tak jak dawniej?

Tłumię uczucia chemią.
Jak długo nie wiem...
Trudno nawet odpowiedzieć dlaczego i po co?
Przecież nikt nie kazał tak żyć.
Mój los zaszył się gdzieś w samotni.
Po części nawet go rozumiem...
Tylko, że tak trudno wytrzymać bez jego optymizmu,
Trudno żyć bez jego zwariowanych pomysłów
I radości z nadchodzącego dnia.
Kiedy wróci ?
Nie wiem...
Zapytam wszystkich.
Myślę, że pewnego dnia pojawi się ktoś kto będzie wiedział...

by Jolanthe