Jak w tytule.

463 godziny w lutym.

Najgprsze już za mną. 

Dzisiaj w końcu po 5 dniach kursowania między obiektami wracam do domu. 

Do rodziny i w końcu normalne żarcie a nie jakieś półprodukty.

Podovno wyglądam jak zombie ale czuję się całkiem żywy.

Chociaż zmęczenie ma swoje plusy.

Totalnie nie chciało mi się pierdolić z obiektami interwencji. 

Zazwyczaj były 2-3 ostrzeżenia przed podjęciem działań. 

Tu już było krótko. 

Pierwsze polecenie porządkowe. 

Następnie drugie z formułą o konsekwencjach w przypadku braku reakcji. 

ŚPB w ruch. 

Żadnego zbędnego pierdolenia. 

I okazało się, że to robi wyniki. 

Za to wczoraj doszło do srogiej zadymy.

Skończyło się na wsparciu w postaci radiowozu i 3 transportówek policyjnych. 

Dawno nie było tam takiego burdelu.

Sytuacji, która jasno dała do zrozumienia kto jest w patrolu. 

Chyba będzie kilka siniaków, z naciskiem na chyba.

Pancerz robił robotę w tej sytuacji. 

Kiedy kurz opadł noc była spokojniejsza.

Jeden problematyczny obiekt szybko został postawiony do pionu i wyjebany z terenu.

Tu już nie było przepraszam. 

Żadnych poleceń, żadnych ostrzeżeń, po prostu bilet out.

Na efekty nie trzeba było długo czekać.

Reszta jak zobaczyła RMG w łapie zaczęła po prostu spierdalać. 

I tym dość terrorystycznym sposobem stał się spokój.

Jeszce tylko marzec i będę mógł zejść z tempa. 

Póki co brak sił na grubszy wpis. 

Na zdjęciu RMG i Mechanix Wear M-pact 2.

Sum 41 - No Reason