jest super, jest super, SUPER!

Powoli leci, leci i leci. Mam wszystko o czym marzyłam, naprawdę. To nic, że czasem umysł i mądrość odmawia mi posłuszeństwa. I tak je mam. Siedzą głęboko we mnie, przez naście lat mojego życia zdołały się już zakorzenić. Czasami to bariery, wstyd, strach i lenistwo nie pozwalają mi do końca rozwinąć skrzydeł. Wszyscy wiemy, że moje są rozłożyste, cenne niemal jak złoto. Chyba dlatego tak często są przez Was podcinane. Na szczęście stosunkowo szybko się zrastają. Boże, nawet nie wiecie jak wysoko potrafię się unosić. Myślałam, że łatwo mnie zniszczyć.. Myliłam się. Za cholerę nie mam pojęcia skąd we mnie tyle silnej woli, tyle energii, tyle chęci, tyle radości, tyle WSZYSTKIEGO. Pamiętacie mnie z początków tego dzieła? Zaledwie kilka miesięcy odkąd tu jestem. Trafiłam na owego bloga w totalnej rozsypce, prowadząc go uporządkowałam sobie trochę to co się we mnie kłębiło. Czuję się z tym lepiej. Może po prostu tak być musiało, może to wcale nie zasługa jakiegoś głupiego fbl. Nieważne, w każdym razie czuję się idealnie. Teraz nawet nie brakuje mi miligrama miłości. Jest dla mnie jak tlen. i jest mi z tym cudownie!

Swoją drogą buźki mnie wykorzystują. Po raz kolejny to piszę. Mój drogi numerze dwa, nie wiem czy robisz to umyślnie czy wiesz, że Twoja prośba jest dla mnie rzeczą świętą i nie umiem Ci odmówić, ale na swój sposób działasz na mnie. Nawet to pieprz się było o dwa tony milsze niż to skierowane do ž ludzi na ziemi. Faktycznie działasz na mnie jak tabletki uspokajające, które brałam swojego czasu w nadmiernych ilościach. Chyba takie jest już nasze przeznaczenie. Mam być dla Ciebie w  potrzebie, Ty dla mnie nigdy. Troszkę mi się tęskni za popołudniowymi i wieczornymi rozmowami, plaża mi tego nie zastępuje. Ale przecież mi na Tobie nie zależy, jestem zbyt zajebista na Ciebie. Trójeczko, co do Ciebie nie wiem co mam myśleć. Czasem mam wrażenie, że jestem Twoją psychiczną dziewczyną. Tak, drugą masz fizyczną. Tylko dlaczego to ta druga zajmuje pierwsze miejsce? Dobra nieważne, mam dosyć tego, że omotaliście sobie mnie- niezależną, piękną, mogącą wszystko, młodą kobietę wokół palca Co lepsze ciągle to robicie. Już niebawem powiem wam pas. Ostatni ruch należy do mnie.

Pozdrawiam w tym miejscu Natalię Grabowską, która cholera, jest w tym momencie zadowolona z życia (niesamowite, a jednak prawdziwe!). Powiem Ci, że cieszę się, że Cię poznałam. Jesteś milion razy bardziej skomplikowana ode mnie, a to do prostych rzeczy nie należy. I na koniec: <3

Chodź (a raczej chodźcie) i powiedz mi słowa słodkie jak Delicje, o których wiemy tylko my.