Na ziemiach polskich od dawna było bardzo dużo wróżb miłosnych, z których wiele przetrwało do naszych czasów. Możemy je stosować także w ciągu całego roku, ale w wigilię św. Andrzeja (29 listopada, a nie w dzień imienin tego świętego) mają podobno największą moc. Obecnie w andrzejkowy wieczór wesoło bawią się wspólnie dziewczęta i chłopcy.Dawniej w wigilię św. Andrzeja wróżyły sobie tylko dziewczyny, natomiast chłopcy czynili to w wigilię św. Katarzyny (24 listopada). O ile w katarzynki tańce i hulanki mogły przeciągnąć się póżno w noc, to andrzejki kończyły się równo z nastaniem północy, gdyż zaczynał się wtedy adwent-okres postu-i zabawy były surowo zakazane.Andrzejki mają w Polsce bardzo długą tradycję. Wprawdzie najstarsze zapiski o andrzejkowych zabawach pochodzą już z XIII w., ale wynika z nich, że obrzędy te znane były jeszcze wcześniej.
Najbardziej znaną od wieków aż po dzień dzisiejszy andrzejkową wróżbą jest lanie wosku na wodę. Przygotuj więc pewną ilość wosku lub świec, które nalezy stopić w garnku, miskę z wodą i klucz, który otweira i zamyka wszelkie tajemnice (najlepsze są stare klucze z dużym uszkiem).W niektórych regionach Polski, obok wosku, lano też na wodę roztopiony ołów, który ma przyciągać szczęście.
Postępujemy następująco:na wodę lejemy przez dziurkę od klucza roztopiony wosk lub ołów, który po zastygnięciu tworzy najrozmaitsze formy. Po wyjęciu z wody taka formę należy trzymać(pionowo) między zapaloną świecą a jasną ścianą i powstały na ścianie cień odpowiednio zinterpretować. Można też zastosować inny sposób podświetlenia woskowej formy, np. lampą naftową, żarówką, latarką. Przekonasz się, że zastygnięta bryła wosku daje niekiedy bardzo osobliwy kształt cienia, którego interpretacja zależy od wyobraźni, skojarzeń i poczucia humoru zebranych.
Przykładowe odczytanie tego, co mówią cienie:
To bardzo stary i dość popularny sposób wróżenia w większym gronie. W kącie pokoju naprzeciwko drzwi ustawiamy w kierunku progu po jednym bucie każdego z uczestników zabawy. Następnie buciki przekładamy kolejno do przodu. Czyj but pierwszy wyjdzie za próg, ta osoba pierwsza wyjdzie spośród obecnych za mąż lub ożeni się, a może to oznaczać, że ten ktoś pierwszy z pozostałych zakocha się.
Na tacy kładziesz trzy owoce, np. jabłko, cytrynę i śliwkę. Druga osoba z zawiązanymi oczami mówi, który owoc wybiera, np. ten z lewej, z prawej czy środkowy. Jesli wybierze jabłko, oznacza to, że będziesz z kimś tworzyć szczęśliwą parę. Gdy wybierze cytrusa - żle ulokuje swoje uczucia. Wybór śliwki, wiśni lub czereśni oznacza, że jeszcze w najbliższym roku nie będzie z nikim chodzić.
Do miski z woda wrzucasz igły sosnowe lub małe listki. Jedna (oznaczona) igła symbolizuje dziewczynę, druga konkretnego chłopaka. Jeżeli obie igły zetkną się, to również młodzi połączą się ze sobą. W zabawie może wziąć udział dowolna liczba osób.
Dziewczęta ustawiają sie w kó