poplątane szczęście

Wszystko sie posypało i nie da się tego złożyć w jedną całość,

bo zginął najważniejszy element ukladanki nazwany ,,nadzieją,,  

Straciła już wiarę w lepsze dni, najchętniej wrocilaby do tamtych chwil,

ale wie że nie ma tyle sił by znów być oszukiwana.

W jej sercu jest On, ale wie że nigdy nie będzie mogła przytulić się do jego serca i nigdy nie będzie mogła patrzeć w jego oczy.

Ona chce tylko jego miłości, a jednak za dużo wymaga od tego okrutnego życia, które tylko czeka na nasze porażki.

-Kochanie - powiedział bez szczególnego wyrazu twarzy

-Tak?- zapytała szeptem - nie chciała nic poza jego dotykiem

-Idę- powiedział - idę i nie placz za mną blagam!

-Wrócisz?- zapytala ze łzami w oczach

-Ne, bo nie chcę żebyś cierpiala- powiedział

-Zostań! - Krzykneła z rozpaczy

-Do widzenia - powiedział

-Nie odchodź !- Krzykneła do zamkniętych drzwi za którymi już nikogo nie było

-W tej samej chwili poczuła jak jej życie spada w odchłań nie zostawiając po sobie ani śladu, rozstrzaskując się na milion małych

kawałków, których nikt nie jest w stanie złożyć w jedną całość

...