Wszystko tak samo roz. 2 cz. 24

Wszystko tak samo

rozdział drugi część dwudziesta czwarta

Nawet nie wiem dlaczego wpadłam pod ten samochód. Podobno byłam wtedy u Patryka. Jednak dlaczego biegłam? Tyle pytań. Patryk na żadne nie chciał mi odpowiedzieć. On też coś przede mną ukrywał, pewnie na własną korzyść.
Tak naprawdę każdy człowiek, kiedy przychodzi co do czego, to troszczy się tylko o siebie. Nic dla nikogo nie znaczę. Jestem niczym.

***

Wracam do domu. Otwieram drzwi, a mama staje w korytarzu naprzeciwko mnie.
-Gdzie ty się szlajałaś? I dlaczego nie odbierałaś telefonu?- pyta mnie rozwścieczona.
-Może, dlatego, że nie miałam ochoty z tobą rozmawiać?- uśmiecham się do niej słodko i kieruję w stronę mojego pokoju.
-Ala, proszę tutaj wrócić, masz ze mną porozmawiać.
Odwracam się.
-Tylko szkoda, że nie chcę tego robić.
Wchodzę do mojego pokoju jak najszybciej i zamykam się na klucz. Rozbieram się do bielizny i kładę do łóżka. Zasypiam po kilku minutach.

***

Otwieram oczy i spoglądam na zegarek. Jest 9:24. Wpatruję się przez chwilę w sufit. Ciekawe co robi Anka& Może bym się z nią spotkała? Hm, a może spotkać się z resztą dziewczyn, Martą i Natalią? Mogłybyśmy zrobić sobie jakiś babski wieczór z szampanem, jak w urodziny Anki.
Dopiero po chwili dociera do mnie to, o czym przed chwilą pomyślałam. Z mojego gardła wydobywa się krzyk.
Przypominam sobie, jak czytam pamiętnik Patryka. Patrycja. Szkoła, urodziny Anki, narkotyki, Filip, wycieczka klasowa, szkoła baletowa, moja mama w ciąży. I tak najzwyczajniej w świecie orientuję się& że powróciła mi pamięć.

cdn.

Priim.