Wrócę po Ciebie cz. 43

SWOJE OPOWIADANIA MOŻECIE WYSYŁAĆ NA MAILA:

[email protected]

Wrócę po Ciebie cz. 43

- Przeproś go tylko ode mnie. O nic więcej nie proszę. - kieruje się w stronę drzwi. Zanim jednak wychodzi  odzywa się jeszcze: - Tylko trochę to niesprawiedliwe, że jemu wybaczyłaś, a mi nie możesz. Ja nie byłam
z Michałem w związku, Tomek z tobą tak. - mówi i opuszcza pomieszczenie.
Wieczorem wzięłam długi, gorący prysznic. Próbowałam zmyć z siebie
wszystkie negatywne emocje. Musiałam pomyśleć nad związkiem z Tomkiem.
Czy to ma w ogóle jeszcze sens? Życie w kłamstwie nie jest dobre. Postanowiłam, że musze wyjaśnić całą sytuację. Przyznać się do błędu i rozwiązać sprawę.
W piątek po pracy pojechałam do mieszkania mojego chłopaka. Kiedy
weszłam, siedział przed telewizorem i oglądał jakiś mecz. Bez słowa podeszłam i wyłączyłam to badziewie.
- Hej. Co robisz? - zapytał z wyrzutem i zrobił naburmuszoną minę.
- Wyglądasz jak małe dziecko, któremu zabrano zabawkę. - uśmiecham
się i siadam mu na kolanach. - Musimy porozmawiać. - robię poważną minę. Chłopak się troche zaniepokoił. Żeby nie trzymać go dłużej w niepewności, zaczynam mówić. - Wiem, że pocałowałeś Anie na urodzinach.
Chwila ciszy. Tomek patrzy mi w oczy, ale nie potrafię nic z nich wyczytać. Odwraca głowę i opiera się o oparcie kanapy.
- Nie wiem, o czym mówisz. - odpowiada, ale wiem, że kłamie. Nie jest ani trochę zdziwiony. Bardziej zły, że wiem.
- Nie wkręcaj mi nic. - wstaję i patrzę na niego wściekła, bo nie potrafi nawet się przyznać.
- Nie ja ją pocałowałem, tylko ona mnie. Byłem pijany, ledwo ogarniałem. - mówi, ale nie sili się na przeprosiny.
- Czemu mi nie powiedziałeś? Myślałeś, że się nie dowiem?

cdn.

K.