Wrócę po Ciebie cz. 38

SWOJE OPOWIADANIA MOŻECIE WYSYŁAĆ NA MAILA:

[email protected]

Wrócę po Ciebie cz. 38

- Oliwia, z Michałem coś jest nie tak. Upił się chyba i jest prawie nie przytomny. - zaprowadza mnie do kuchni. Brat siedzi, a właściwie prawie leży na podłodze. Spanikowana podchodzę do niego. Pomagam mu wstać i wyprowadzam z mieszkania. Nie jestem w stanie go unieść, więc wracam,
zostawiając go na chwilę z Anią i szukam Bartka. Wychodzi właśnie z sypialni Tomka.
- Okej, chyba poszedł spać.
- Dziękuję. Możesz wyjść na korytarz? Tam jest mój brat, chyba sie upił za mocno. Proszę pomóż mi go zabrać do domu. - patrzę na niego błagalnie, a on uśmiecha się. - Koniec imprezy! - krzyczę do ludzi.
Wyłączam muzykę i wyprowadzam wszystkich z mieszkania. Zajmuje to z 20 minut, bo większość nie chce wyjść, ale w końcu pozbywam się wszystkich. Później wyprowadzam z Bartkiem Michała na parking i ładujemy go do samochodu. Najpierw odwozimy Anie, a potem kierujemy się
do mojego mieszkania.
- Dzięki za pomoc. Znowu. Nie wiem, co bym bez ciebie zrobiła. - mówię do Bartka, kiedy znajdujemy się w pokoju.
- Spokojnie, to sama przyjemność. - uśmiecha się i znowu czuję się
niezręcznie. Ale mimo to, proponuję mu coś do picia i po chwili siedzimy z gorącą herbatą w kuchni.
Rozmawiamy dłuższy czas, śmiejemy się i opowiadamy sobie różne historie. Kolo 4 Bartek wychodzi, a ja kładę się do łóżka. Ale nie zasypiam tylko zastanawiam się, co robię. Mam chłopaka, którego kocham,
a myślę o jego koledze. Zachowuję się jak zauroczona nastolatka. W końcu postanawiam, że trzeba ograniczyć tą znajomość do minimum. Koniec ze spotkaniami, długimi rozmowami, spoglądaniem ukradkiem na siebie, patrzeniem dłuższy czas w oczy i przypadkowym dotykaniem. Boże,
co się ze mną dzieje...

cdn.

K.