Kiedy zdecydować się na dziecko?

Prosiłabym, aby pod tą notką wypowiedziały się jakieś mamusie, bardzo miło byłoby mi poczytać Wasze zdanie, może i przeżycia :) Na wszystkich czytelników komentarze również czekam, ponieważ piszę to dla Was, dla nas, nie tylko dla siebie, swoje myśli mogłabym pozostawić wyłącznie dla mnie, jednak chciałabym nawiązać pod tego rodzaju notkami dyskusję! : )

Dziecko- kiedy się na nie zdecydować?
Postanowiłam, że napiszę notkę przemyśleniową na temat chęci posiadania dziecka. Jak powszechnie wiadomo panuje teraz "moda" na ciąże. Na pewno znacie niejedną osobę w Waszym wieku, bądź młodszą/starszą, która już urodziła lub ma dziecko w drodze. Oczywiście wiadomo- nie to jest naszym wzorcem.
Kiedy zdecydować się na dziecko w naszym wieku? Po pierwsze musimy do tego dojrzeć psychicznie. Poniekąd sami jeszcze jesteśmy dziećmi, wkraczamy bądź wkroczyliśmy dopiero w dorosły świat. Czeka nas jeszcze wiele decyzji, wiele problmów. Czy jest to odpowiedni czas na posiadanie dziecka, małej, kochanej osóbki, której będziemy musieli zapewnić wszystko, co najlepsze? Musimy się zastanowić czy jesteśmy na to emocjonalnie gotowi, żeby wziąć odpowiedzialność za kogoś bezbronnego, kto bez nas sobie nie poradzi. Dziecko to nie jest zabawka, nie możemy się na nie decydować, ponieważ uważamy, że jesteśmy gotowi i "jakoś to będzie". Musimy być pewni w 100%, że damy sobie radę, że nie jest to tylko nasza zachcianka, ale szczere pragnienie wydania na świat człowieka i chęć zajęcia się nim. Dziecko wiąże się z obowiązkami- musimy się zastanowić czy wszystko pogodzimy. Naukę, czas wolny, który na pewno będziemy chcieli mieć, czy mamy osoby, które w razie kryzysowych sytuacji nam pomogą, a nie będą na nas patrzeć z boku. W takich chwilach wsparcie jest niezbędne. Czasami finansowe, czasami czasowe albo i psychiczne. Jeżeli jesteśmy zdecydowani, to musimy także spojrzeć na aspekt finansowy. Utrzymanie dziecka kosztuje. Każdego dnia potrzebne są jakieś przybory, rzeczy, bez których małe dziecko się nie obejdzie. Nie wspominając o większych wydatkach- jak łóżeczko, wózek, itp. Albo jeden rodzic, albo oboje muszą pracować. Praca dorywcza często okazuje się sporym problemem, najlepsza, najpewniejsza byłaby pewna, stała praca, która zapewni odpowiednie, miesięczne zyski. Musimy wiedzieć, że niczego nam, ani tym bardziej naszemu dziecku nie zabraknie. Innym aspektem jest chociażby nauka. Czy dla osób, które zamierzają podjąć studia jest to dobra decyzja? Oczywiście każdy w kwestii tego wątku będzie miał inne zdanie, ja uważam, że jeżeli jest się bardzo zdeterminowanym dobrą opcją byłby chociażby rok przerwy od nauki. Można wtedy urodzić, zająć się dzieckiem, a później podjąć naukę i się rozwijać. Dziecko nie będzie zaniedbywane- będzie miało rodzica, będzie przebywało z rówieśnikami- jeżeli dana osoba zdecyduje się oddać dziecko do żłobka albo przedszkola.
Jednak najważniejszą kwestią w całej tej sytuacji jest rozmowa z partnerem. Dziecko jak wspomniałam wcześniej nie jest zabawką, a zobowiązaniem na całe życie. Nie może być podjęta kwestia jego począcia pod wpływem emocji, samej chęci. Jest to sprawa, którą poważnie trzeba przemyśleć i przedyskutować. Nie należy ulegać presji, trzeba myśleć racjonalnie i podejmować rozważne decyzje. Musimy być przekonani, że jeżeli dziecko przyjdzie na świat to nie zostaniemy sami. Musimy wiedzieć, że partner będzie przy nas i będzie nam pomagał, wspierał nas. Że nic go nie przerośnie i nie odejdzie, gdy pojawią się problemy albo minie chwilowa fascynacja. To musi być ostateczna i rozważna decyzja dwojga ludzi. Decyzja, która nie zrobi krzywdy ani nam, ani dziecku. Uwierzcie mi, nie chcecie, żeby Wasze dziecko wychowywało się bez jednego rodzica. Jest to udręka dla matki/ojca, który samotnie wychowuje, ale i dla dziecka- nie ma on pełnej rodziny, zawsze będzie czuło się gorsze.
Myślę, że tak naprawdę nie ma złego wieku na ciążę. Jeżeli ktoś czuje się psychicznie gotowy, ma wsparcie, wie, że nie zostanie sam, posiada odpowiednie środki finansowe, to nic nie stoi na przeszkodzie. W końcu dziecko to największy skarb, największe szczęście, jakie może nas spotkać. Jednak pamiętajcie, to jest ważna decyzja, jedna z tych najważniejszych w Waszym życiu. Niech będzie ona podjęta rozsądnie i z myślą o przyszłości Waszej i dziecka. :)

Julka.